നിറങ്ങളെ
അതിന്റെ നഗ്നതയിൽ മുക്കി
ധ്യാനിയ്ക്കുന്നു
പരിസരങ്ങളെ
രഹസ്യമായി ഒഴിവാക്കുന്നു
സ്വന്തം കാലുകൾ കടന്നുകഴിഞ്ഞാൽ
മുറിച്ച് കടക്കാൻ
മറഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന
തോണിയായി
അത് കഴിഞ്ഞാൽ
വീണ്ടും മൃദുവായ രാത്രി
നനവ് വീണ്ടും
പഴയ കൈകേയിയാവുന്നു
തോണിയായാൽ
ഉലയണമെന്നാണ് വെയ്പ്പ്
ഇവിടെ
പാറയിൽ കൊത്തിവെച്ച വാക്കാണ്
സരയൂ
വരൂ എന്ന നോക്കും
പറയൂ എന്ന വാക്കും
ഉറവയിലേ
മന:പൂർവ്വം ഒഴിച്ചിടുന്നു .....
No comments:
Post a Comment